Gehuwden en geregistreerd partners zijn gehouden om niet alleen tijdens, maar ook na het huwelijk elkaar het nodige te verschaffen. Een onderhoudsplicht jegens elkaar, die in omvang wordt bepaald door enerzijds de behoeftigheid en de behoefte van de ontvanger, anderzijds de draagkracht van de betaler.
Behoeftigheid
De behoeftigheid van een ontvanger van alimentatie betreft de vraag, of die ontvanger daadwerkelijk alimentatie nodig heeft of dat hij/zij wellicht zelf inkomen kan verdienen en dus (deels) in het eigen levensonderhoud kan voorzien.
Behoefte
De behoefte gaat over de vraag wat een alimentatiegerechtigde aan inkomen nodig heeft om -naar de welstand tijdens huwelijk- te kunnen blijven leven. Trek daar het eigen inkomen van de alimentatiegerechtigde na echtscheiding vanaf en dan resteert de ‘aanvullende behoefte’. Het is die aanvullende behoefte die strikt genomen maximaal kan worden verlangd als bedrag voor de partnerbijdrage. Overigens zal de rechter in het kader van die aanvullende behoefte ook kijken naar wat de alimentatiegerechtigde heeft ondernomen om het eigen inkomen binnen de mogelijkheden te verhogen. De verdiencapaciteit. Opleiding, de stand van de arbeidsmarkt en de beperkingen door bijvoorbeeld kinderen spelen daarbij een relevante rol. Naarmate tijd verstrijkt na de breuk, zal die gehoudenheid om in te spannen, groter worden.
Draagkracht
Draagkracht is dat deel van het inkomen van de alimentatieplichtige na echtscheiding, dat conform de richtlijnen voor alimentatierekenen beschikbaar is voor het betalen van partneralimentatie. Kinderalimentatie gaat voor partneralimentatie en de door de partneralimentatieplichtige betaalde kosten van de kinderen gelden dus als ‘aftrekpost’ voor de draagkracht voor partneralimentatie. Via speciale rekenregels zal de draagkracht worden bepaald.
Jusvergelijking
Een laatste toets is ‘de jusvergelijking’. Daarbij wordt berekend, bij welke partneralimentatie betaler en ontvanger een gelijk netto besteedbaar inkomen hebben. Een partneralimentatie dus, waarbij ieder der partijen na betaling van het aandeel in de kinderkosten en overige relevante lasten netto evenveel besteedbaar over houdt.
Omvang partneralimentatie
De kleinste van de aanvullende behoefte en de draagkracht is bepalend voor de maximale omvang van de partneralimentatie. Er hoeft immers niet meer betaald te worden, dan nodig is. Er hoeft ook niet meer te worden betaald, dan dat er op basis van de richtlijnen kan worden gemist. Indien de alimentatie berekend via de jusvergelijking lager is dan de berekende aanvullende behoefte en draagkracht, dan zal deze voorrang krijgen. Immers, de ontvanger van partneralimentatie mag door die bijdrage netto niet beter uit komen dan de betaler.
Maatwerk
De berekeningen die leiden tot een passende partneralimentatie dienen te gebeuren naar de redelijke inkomens en kosten voor en na scheiding. Dit is maatwerk. Nu partneralimentatie vooralsnog voor de betaler aftrekbaar is voor de inkomstenbelasting (en voor de ontvanger als inkomen belast), zijn er ook fiscale aspecten mee te nemen in die berekening. U doet er dan ook verstandig aan om uw positie door ons voor te laten rekenen via speciaal daartoe ontwikkelde software.
In die berekening worden zoveel als mogelijk toekomstige ontwikkelingen meegenomen, zodat de bijdrage zo lang mogelijk aansluit bij de nieuwe situatie. Een echte glazen bol mist echter en dus kunnen er in de toekomst omstandigheden zodanig wijzigen (aan uw zijde of die van uw ex-partner), dat de gemaakte afspraken niet meer aansluiten bij de praktijk. In dat geval kan, wanneer bij aangaan van de bijdrage niet anders is overeengekomen, gekozen worden om de bijdrage te (laten) wijzigen. Desnoods via de rechter.
Ons team kan voor u aan de hand van financiële stukken zonder meer de benodigde berekeningen voor partneralimentatie maken. Ook in geval u enige tijd na de scheiding wenst te zien of er voor u een handvat is voor wijziging. Uw ex-partner is gehouden om inzicht te geven in diens financiële omstandigheden. Indien dat wordt geweigerd, kan via de rechter inzicht worden afgedwongen. Zelfs tot jaren na de scheiding.
